Villagers – That Golden Time

Format: CD Album (Digipack Version)

Label: Domino Netherlands 0887828052127

Produced: 2024

Staat: nieuw in verpakking

Genre: Indie Rock

Villagers – That Golden Time – Tracklist:

01. Truly Alone (03:37)
02. First Responder (04:40)
03. I Want What I Don’t Need (03:36)
04. You Lucky One (04:55)
05. That Golden Time (04:51)
06. Keepsake (04:12)
07. Brother Hen (03:41)
08. No Drama (04:31)
09. Behind That Curtain (06:04)
10. Money On The Mind (03:55)

Extra info:

Na het caleidoscopische avontuur van Villagers’ vijfde album Fever Dreams keert de bekroonde Dublinse singer-songwriter-instrumentalist-dramatist Conor O’Brien terug met de intieme inventaris die hij That Golden Time heeft genoemd.
Niet minder intens dan zijn meer koortsachtige voorganger, ontvouwt het voortreffelijke nieuwe album O’Briens kenmerkende melodieuze flair, zijn gave voor tegelijkertijd levendige en subtiele arrangementen en teksten die zijn hoop, angsten en dromen omhullen in rijkelijk meeslepende poëzie.
That Golden Time ontleent zijn naam aan het vijfde nummer, dat tevens dienst doet als de eerste single van het album. “Ik wilde dat de warmte van de plaat weerspiegeld werd in de titel”, legt O’Brien uit. “Het nummer raakt ook een thema dat steeds weer opduikt, van romantiek versus realisme. Hoe kun je ambitieuze ideeën hebben over jezelf en de wereld om je heen, terwijl je geconfronteerd wordt met een harde, koude realiteit? De wrijving interesseerde me, evenals het aanhoudende gevoel dat er een tijd was waarin alles beter was – maar misschien heeft die tijd nooit bestaan.”
Na de bandgerichte sessies van Fever Dreams werd de sologerichte kern van That Golden Time niet aan O’Brien opgedrongen door de lockdown. “Voor mij heeft That Golden Time een geïnternaliseerde stem, zozeer zelfs dat ik het bijna onmogelijk vond om iemand anders binnen te laten, tot het punt dat ik het zelf mixte”, zegt hij. “Het is waarschijnlijk het meest kwetsbare album dat ik heb gemaakt. Ik speelde en nam alles op in mijn appartement, en uiteindelijk, tegen het einde, nodigde ik mensen uit. Maar ik droomde altijd van versieringen en arrangementen, dus ik had nooit een volledig spaarzaam soloalbum kunnen maken.
Uitnodigingen gingen onder meer uit naar de Ierse legende Dónal Lunny [Planxty, The Bothy Band] op bouzouki, de Amerikaanse songwriter en multi-instrumentalist Peter Broderick op viool, en een groep spelers die O’Brien voor het eerst had zien optreden in een eerbetoon aan een van zijn grote liefdes, de Italiaanse componist Ennio Morricone, die sopraanzang, altviool en cello toevoegde. “De laatste paar weken voelden als het samenstellen van een gigantische puzzel.”

Op dezelfde manier past O’Brien in de impact van schrijvers – filosofen, dichters, toneelschrijvers en singer-songwriters – die in zijn bewustzijn zijn doorgedrongen: de naamchecks gaan deze keer naar Dory Previn, Marcus Aurelius, Fintan O’Toole, Lorraine Hansberry, Chet Baker, Joan Didion, PJ Harvey en postklassieke schoonheden Ra-chel’s. Het boekje dat bij That Golden Time hoort, bevat een citaat uit de 19e-eeuwse klassieker Beyond Good And Evil: Prelude to a Phi-losophy of the Future van Friedrich Nietzsche, waarin de waarde van onafhankelijk denken aan de orde komt en die verwijst naar het openingsnummer van het album, ‘Truly Alone’. ‘. O’Brien zegt: “Als je denkt dat het een lied over eenzaamheid is, dan luister je niet goed genoeg.”
Eén van de vele hoogtepunten van That Golden Time is het zacht bijtende ‘Brother Hen’. “Het gaat erom wijs te worden over de gebeurtenissen en je naïviteit te verliezen. Mijn favoriete vers is ‘En de natuur vertelt over het gevaar beneden / De kracht van het extreme / We leren nooit wat we altijd hebben geweten / En het is de helft van wat het lijkt.’ Het gaat over dat bewolkte grijze gebied tussen de uitersten. Maar zoals [dichter] AE Housman zei: ‘betekenis is voor het intellect; poëzie is dat niet.’ Deze liedjes zijn kleine stukjes huilen, lachen of dromen: ze zijn er niet om didactisch te zijn of een punt te maken. Maar iets dwingt mij om ze te delen.”
Terwijl het kunstwerk van Fever Dreams een gigantische pluizige beer bevatte, toont That Golden Time een leerboektekening van een mot, een avatar voor O’Brien’s gevoelens, gedesoriënteerd
door de constante schittering van het mobiele scherm. “De mot raakt in de war door de vlam,” merkt O’Brien op, “en zal op tijd sterven.”
De poëzie binnen That Golden Time wordt moeiteloos gedragen door prachtige melodieën, maar de instrumenten doen ook wat zwaar werk, verschuiven en verhogen de sfeer. In ‘No Drama’, waarin de verteller pleit voor uitstel van de wisselvalligheden van het leven, stelt O’Brien een orkestrale deining gelijk aan een pleidooi voor stille schoonheid en vrede: ‘zo’n eenvoudig leven waar je van droomt / geen drama, alleen liefde .” In ‘First Responder’ wordt de bouzouki van Dónal Lunny ingezet, “om een ​​gloeiend, glinsterend gevoel te geven”, zegt O’Brien, “omdat het lied over een engelachtige figuur gaat: een vrijwillige eerstehulpverlener die ik ontmoette tijdens een medisch noodgeval. Mensen zoals hij lijken zo stilletjes boven alle ideologische onzin te zweven: “een werkstuk van een systeem dat kapot is.” Hoorns en strijkers bieden een bredere versie van de engelachtige stemming. O’Brien zegt: “Het album is een tijdje vrij kaal, maar als het zijn epische momenten kiest, graaft het er echt in.”
Lunny’s bouzouki versterkt ook ‘You Lucky One’, een nummer dat aansluit bij de secundaire afbeelding van het albumhoezen, van een munt (een Ierse munt van twintig pence). “De soorten fysieke valuta veranderen door de tijd heen, maar de essentiële machtsverhoudingen en ruilprincipes blijven gedurende de cosmetische veranderingen bestaan.” Het lied documenteert twee hoofdrolspelers, de een die de ander rijkdom belooft, maar blijkt meer een parasiet te zijn. “Wie gebruikt wie?” zegt O’Brien. “Ik denk dat het het vaak vereenvoudigde idee van privilege onderzoekt. Het is een rommelige aangelegenheid. ‘Behind That Curtain’ is een soortgelijk waarschuwend verhaal.”
Het langste nummer van het album, ‘Behind That Curtain’, is een zeldzaam moment van muzikale ontcombinatie, waarbij een plechtige, soulvolle ballade overgaat in een jazzy coda met op kloppende beats een klarinet. “Ik denk dat dat het moment is dat je achter het gordijn bent gegaan”, zegt O’Brien, “het is het geluid van oorverdovende alarmbellen in je hoofd.” Terwijl de coda vervaagt, eindigt That Golden Time met ‘Money On The Mind’, een contrasterend moment van sereniteit – bijna een slaapliedje – met een sprankje hoop. De metamorfose van de hoofdpersoon van idealistische jonge verkoper naar geldbeluste dikke kat zet een nihilistische toon, maar de allerlaatste regel van het album, zacht gezongen, is ‘My money’s on the mind, eerlijk gezegd’, een schreeuw naar de veerkracht van de band. menselijke geest. De mot is misschien gedesoriënteerd, maar hij laat de vlam draaien om nog een dag te leven. En daarmee heeft O’Brien weer een subliem hoofdstuk in het verhaal van Villagers voltooid.”